Głusi jak pień

Data premiery: marzec 1993 roku

Skład aktorski: Anita Lipnicka (w drugiej części sezonu Anna Prokop), Bartosz Brzeskot, Arkadiusz Lipnicki, Dariusz Starczewski, Grzegorz Wojdon

Scenariusz i reżyseria: Rafał Kmita

Muzyka: Marcin Król, Marek Wagner

Czas trwania: 40 minut

Ważniejsze wydarzenia:

I miejsce na festiwalu PaKA ’93 w Krakowie
Nagroda za najlepszy skecz – na festiwalu OTAKA’93 we Wrocławiu
II miejsce na XIV Biesiadach Satyry i Humoru w Lidzbarku Warmińskim w 1993 roku

Dotychczasowa ilość przedstawień: 45

Piosenka ze spektaklu – „Bajka o królu, paziu i królewnie”

Z kabaretem Rafała Kmity poznał mnie mój brat – Arek, który kilka miesięcy wcześniej został przyjęty do zespołu w drodze konkursu. Gdy odwiedziłam brata w Krakowie – zabrał mnie pewnej nocy do pubu na spotkanie z kabaretem. Dowiedziałam się wówczas, że trwają przygotowania do pierwszego programu na festiwalowy konkurs i w składzie wykonawców brakuje dziewczyny. Podczas naszej dyskusji padła propozycja, bym spróbowała tymczasowo zmierzyć się z rolami i piosenkami stworzonymi do spektaklu „Głusi jak pień”. Z uwagi na krótki czas, jaki pozostał do premiery, pracowaliśmy ciężko i intensywnie, z krótkimi przerwami na sen i posiłki. Nasz trud został uwieńczony pełnym sukcesem. Jako debiutanci zdobyliśmy pierwszą nagrodę na PaCE ’93. Ten okres w moim życiu kojarzy mi się z cudowną przygodą artystyczną i z bezsennymi nocami w pociągach między Krakowem, Łodzią i Piotrkowem.

Anita Lipnicka

(…) Najmocniejsza strona tego programu to piosenki. Ciekawe teksty Kmity poparte są interesującą muzyką skomponowaną przez Marcina Króla i Marka Wagnera. Oprócz piosenek przedstawienie zawiera pełne humoru sceny rodzajowe i skecze. Za najdowcipniejszy uważany jest skecz ilustrujący Księgę Rodzaju – poznanie Adama i Ewy.

Gazeta w Koszalinie, 12 VI 1993

(…) W tym roku niekwestionowanym zwycięzcą PaKI został Autorski Kabaret Rafała Kmity. Jak przyznał jeden z jurorów – Stanisław Tym, byli oni od początku jego faworytami.

Osoba Rafała Kmity na pewno pozostanie jednym z odkryć tegorocznego przeglądu. On sam napisał teksty, dobrał odpowiednich wykonawców i wyreżyserował spektakl „Głusi jak pień”.

Dobre teksty Kmity niekonwencjonalnie podejmują zdawałoby się ograne tematy, takie jak miłość („Kupujcie kobiety samotnych facetów”, „Mam apetyt na kobiety”) czy szare życie („Średni człowiek”). Czasami nawiązują do polityki (makabryczna „Bajka o królu, paziu i królewnie”). Muzykę napisali Marcin Król i Marek Wagner.

Poza budującymi spektakl piosenkami zwycięzcy PaKI prezentują też interesujące próby sceniczne. Wspomniałem już o dobrych tekstach, jak choćby monolog pt. „Moje spotkania z Wilhelmem Tellem”. Najlepszym skeczem jest inspirowana Księgą Rodzaju scena poznania Adama z Ewą i ich kłopotów z grzechem pierworodnym, który musi nastąpić, by sztuka miała skąd czerpać swe inspiracje (…).

24 Godziny, 3 V 1993